மௌனமாய்

எதை நான் சொல்ல 
முயன்றலும் தலையில்
 அடித்து கொள்ள்கிறாய்

 இல்லை அழ
 ஆரம்பித்து விடுகிறாய்

என் தவறினை
திருத்தி கொள்ள
வழி தெரியவில்லை
வாய் இல்ல ஊமைபோல
 வாழ முயற்சிகிறேன்

தலை விதி

என்னை காலடி மண்ணாக கூட
நினைக்காத இவுலகில்
தலையில் தூக்கிவைத்து
தாலாட்டு பாடினாய்
இல்லாத கனவெல்லாம்
இதயத்தில் தள்ளாடின

இன்று நீ கூட  தள்ளி விட்டாய்
என்னை தரையிலே தனிமையிலே...


ஒரு நாள் போதும் நீ
எதையும்  தாங்கி கற்றுக்கொள்ள

நானும் முயற்சிக்கிறேன்
தனிமையை ரசித்து
இனிமையாய் இருக்க....

எல்லோரும் சொல்ல்கிறார்கள்
சொந்தத்தின் பலத்தை
சொல்லவதற்கு கூட யாருமில்லை
சொந்தமென்று எனக்காய்.....

இத்தனை தண்டனை பெருமளவு
என்ன தவறிழைத்தேன் என் விதியில்???????

நெருக்கம்

என்னிடத்தில் நெருங்குவதாக

உனக்கு எண்ணமில்லை....

உன்னைவிட்டு விலகிடவே

எனக்கு விருப்பமில்லை...

எனினும்

நெருக்கத்தில் விருப்பமாய்
                                   நான்....
விருப்பத்தில் விலகியிருக்கும்
                                     நீ.

இழப்புகள்

எதையும் இழக்கவில்லை
ஏனோ வருந்துகிறேன்
எல்லாம்  இழந்ததாக  

உயிராக

சிரிக்கும்போது கூடவரும்

சொந்தங்கள்

சோகத்தில் தொலைந்தே
போகின்றன......

சொந்தமாய் உன்னை

நான் நினைத்ததில்லை

இன்று உணர்கிறேன்

உயிர்கூட  ஒருநாள்

நம்மைவிட்டு பிரியும்  என்பதை உன்னால்.....

மன்னித்துவிடு மலரே

எழுதிய கவிதையை 

உன்னிடத்தில் மறைக்க
எண்ணுவேன்....

எண்ணிய மறுகணமே

உன்னிடத்தில் காட்டுவேன் 

ஆனால் நீ கடமைக்காக
படிக்கையில் தான்
ஓரமாய்  அழுகிறது
இக்கவிதை ...

இனியாவது முயற்சிகிறேன்
எண்ணியதை எண்ணியபடி
செய்வதற்கு.....

புரியாமல் பிரிகிறேன்

உன்னை புரிந்துகொண்ட
நம்பிக்கையில் பெருமையில்
திரிந்தேன்......

உனக்கு பிடித்தவை எல்லாம்

இன்று பிடிக்காமல் போனதால்

தான்


புரிந்துகொள்ள்கிரேன்
உன்னை புரிந்துகொள்ளும்
உரிமை எனக்கு இன்னும்
கிடைக்கவில்லை என்று...

பிறக்கும் போதே இறப்பவள்

என்னை குழந்தை

என்றாய் - ஆனால்

எல்லோரிடத்தும் நீ 
குழந்தையாய் இருக்கிறாய்  

மாற்றங்கள்

இழந்தாய் எத்தனையோ
                         எனக்காய்
நேற்று முதல்
                        ஏனோ
இழக்க மறுக்கிறாய் 
 இன்று முதல்
என்னோடு  வருவதற்கு...........

புரியவில்லை புத்திக்கு 
இதுவரை

என் மாற்றத்தின்   
             தோற்ற்றம் 

இருப்பினும் மாற்றிகொள்கிறேன் 
எனது எதிர்பார்ப்புகளை..

ஏற்றுகொள்ள்கிறேன்  
உன் மகிழ்ச்சியின்
ஏற்றத்தை.......

தூரமாய்

பலமுறை மகிழ்ந்திருக்கிறேன்
உன் குழந்தையாய் நானும்
என் தாயக நீயும்

உலவிய நாட்களில்

பெற்ற சுதந்திரத்தை

                                நினைத்து.......

ஏனோ  இன்று  கொஞ்சம் வலிக்கிறது

என் தாயிடத்தில் தள்ளி நின்று

பேச வேண்டும் சில நேரங்களில்
                                  என்றால்............

இதமான வலியில் இவள்

உன்னோடு நான் இருப்பதால்

நீ என்னை வெறுக்கிரையோ
என்று..... 

நினைத்து இருந்தேன் இதுவரை

என்னை விட பெரியதில்லை

உனக்கேதும்...

புரிந்து கொள்ளகிறேன் இனி
என்னை போல் தான்
நீயுமென்று

முதலாய்

எனக்காய் வந்துவிடு

எல்லாம் தந்துவிடு